Trudno stwierdzić jednoznacznie, ile jest wokół nas osób jąkających się. Pewne jest natomiast to, że każdy, kto doświadczył lub doświadcza jąkania wie, jak bardzo potrafi ono być kłopotliwe. Warto postawić w tym zakresie na rozsądne podejście do własnej przypadłości. Choć jest ona problemem, choć komplikuje wiele spraw, to w dalszym ciągu jest to coś, z czym da się żyć. Stosunkowo niewiele jest skrajnych przypadków jąkania, gdzie komunikacja z otoczeniem jest niemalże niewykonalna. Część osób jąkających się wybiera. milczenie. Po prostu przestaje się odzywać i za wszelką cenę unika sytuacji, w których trzeba coś powiedzieć.
Na pewno nie jest to żadne rozwiązanie, ponieważ naczelnym celem osoby jąkającej się powinno być to, aby mówić jak najwięcej. Ucieczka w ciszę może się niektórym wydawać dobrym rozwiązaniem, jednakże w praktyce są to tylko złudne nadzieje. Jeśli ktoś chce pozbyć się przykrych konsekwencji wynikających z tego zaburzenia, powinien zdecydować się na terapię. Jedyna ona stwarza szansę na to, aby cieszyć się lepszą jakością życia i to w niekoniecznie długiej perspektywie. Okazuje się bowiem, że udane leczenie jąkania może w pewnych przypadkach zajmować naprawdę niewiele czasu. Wszystko zależy w gruncie rzeczy od tego, z jakim zakresem przypadłości mamy do czynienia. Czasami codzienność z jąkaniem jest szczególnie przykra. Terapeuci radzą zawsze osobom jąkającym się, aby w życiu codziennym starały się jak najmniej kwestii uzależniać od jąkania, a najlepiej, aby w ogóle nie traktować go jako czynnika przesądzającego o czymkolwiek.
Potencjał w tym zakresie jest spory. Dziś dostępne są rozmaite techniki terapeutyczne, które da się stosować indywidualnie do pacjentów. Jedynie takie podejście gwarantuje pożądany efekt, albowiem każdy człowiek jest inny. Jednakże codzienne życie osoby jąkającej się powinno być jak najbliższe normalności. Poczucie akceptacji przez otoczenie będzie szalenie pomocne, choć w pewnych sytuacjach nie jest o to łatwo. W dość trudnym położeniu są dzieci, które często są piętnowane przez grupę właśnie z tytułu jąkania się. Może to być sporym kłopotem, ponieważ potęguje stres. Niemal zawsze sytuacje stresujące i lęki związane z jąkaniem powodują, że objawy nasilają się.
Przy terapii dzieci z uwagi na ich aktywność w grupie rówieśniczej trudniej jest stworzyć stabilne warunki spokoju i poczucia akceptacji, które bywają nieodzowne dla powodzenia terapii. Wyzwanie jest więc spore, ale przy pewnym wysiłku ze strony dziecka i jego bliskich sukces jest realny.